“Allah’ım bana kapanma isteği ver!”

Hayaldi gerçek oldu. 

Evet bu tabiri çoğu kişi evlendiğinde, istediği okula gittiğinde vs. kullanır ama biz bugün bu tabiri tesettür için kullanacağız.  Bu konuyla ilgili blogdaki birçok yazıyı okudum ve herkes bana göre o kadar güzel bir üslupla yazmış ki hayran kaldım desem yeridir ama ben şuan 17 yaşındayım ve hatalarım olursa şimdiden kusura bakmayın.

Başta da dediğim gibi konumuz tesettür. Size kendi hikayemi anlatacağım ve umarım  hikayemle birilerine umut olabilirim. Ben çekirdek ailemin dışında kalabalık bir ortamda büyüdüm denebilir. Okul zamanı dışında köyümüze giderdik ve orda da akrabalarımla geçirirdim o üç ayı. Ailem de akrabalarım da kendilerince dini bütün insanlardır dolayısıyla hemen hemen etrafımdaki bütün kadınlar kapalıydı. Uzun lafın kısası aşinalığım vardı ve aklım ermeye başladı başlayalı ilerde kapanacağımı biliyordum ama neden diye hiç düşünmemiştim. Benim hatam da buydu. Evet yapacaktım ama neden ve ne zaman? 

Liseye geçtiğimde hâlâ kapalı değildim ve artık akrabalarım ve diğer insanlar ne zaman kapanacaksın, artık zamanı gelmedi mi gibisinden sorular soruyorlardı. Bana yansıtmadıklarını aileme söylüyorlardı çünkü onların düşüncesine göre bana bu “rahatlığı” ailem veriyordu. Onlara göre ailem kapan diyecekti ve ben de tamam dicektim. Aslına bakarsanız benim tesettürü sorgulamam tam da burada başladı. Doğrusu bu muydu, yani ailem dini önemsiyordu, çevrem önemsiyordu o zaman ben de zamanı gelince kapanmalıydım tabii bu zaman çok geçe kalmamalıydı ki laf gelmesin bize. Ee peki neden, yani yanlış anlamayın sözüm meclisten dışarı ama biz neden kapanıyoruz diye düşünmeye tesettürü sorgulamaya başladım. 

Bu konuda etrafımdakiler çok yardımcı olamadı açıkçası Allah’ın emri dedi herkes. Bunu elbette biliyordum ama sebepsiz olmamalıydı bu emir ve hâlâ aklımda oturtamadığım yerler vardı. Sağ olsun okuldaki Kur’an-ı Kerim hocam bu konuda bana çok yardımcı oldu, bana bunun nedenini ayetlerle güzel güzel açıkladı. Bu düşünce aklıma yatmaya başladı ama ben hâlâ açık olmaktan memnundum ve bu durum benim zoruma gidiyordu çünkü yanlış olduğunu biliyorum ama rahatsızlık dahi duymuyordum hal böyleyken nasıl değişebilirdim.

İşte o andan itibaren dua etmeye başladım. Her durumda olduğu gibi Rabbime sığındım. Her sabah her gece, aklıma geldikçe “Allah’ım bana kapanma isteği ver bu benim gönül rızamla, kalbime tesettür sevgisini vermenle olsun.” diye dua ettim. Sonra bir gün sabah kalktım duş aldım saçlarım kurusun diye açık bir şekilde okula gittim arkadaşlarım saçlarımın çok güzel olduğunu söylediler, bu arkadaşlarım arasında karşı cins de vardı. Normalde olsa bu durumdan hoşnutluk duyup memnun olmam gerekirdi ama ben o an saçlarımın dikkat çekmesinden, açık olmasından derin bir sıkıntı hissettim hemen saçlarımı bağladım ve olabildiğince dikkat çekmeyecek bir şekle sokmaya çalıştım. 

O günden sonra da kendi kendime tesettür kıyafetlerine bakmaya, kendime yakıştırmaya çalıştım. Bu sevgi tabii ki bir anda olmadı şu an daha yolun çok başındayım ama ben eminim ki Rabbim yanımda olduktan sonra benim alışamayacağım yapamayacağım hiçbir şey yok. Benim şükür sebebim ailem açıkçası eğer bana bu düşünce için zorlamış olsalardı ben belki de daha erken kapanmış olacaktım ama bu gönül rızamla olmayacaktı çünkü inanın bana ben bu kararımı arkadaşlarıma söylediğimde herkes tebrik etmenin  hemen ardından sen mi istiyorsun diye sordu ve bunu soranlar kapalı arkadaşlarımdı. Onlara bu fikre nasıl ısındığımı nasıl karar verdiğimi anlattım yine hiç unutamıyorum ben anlattıktan sonra kapalı arkadaşım “anlatırken gözlerinin içi parlıyor, keşke bende senin gibi bu şekilde kapanmış olsaydım.” demişti. Benim kimseye öğüt vermek haddim değil çünkü henüz çok gencim görmediğim yaşamadığım bir sürü şey var ama lütfen kızlarınıza (daha doğrusu bütün gençlere) bir şey için zorlamayın bu sadece tesettür değil diğer ibadetler için de geçerli. Bunu neden yapmamız gerektiğini, yapmadığımız zaman neler olacağını bildiğimiz zaman inanın bana direkt bir alışma süreci söz konusu oluyor. Yani çok şükür bende öyle oldu. 

Hepinize Hayırlı Günler 

Photo by Vadym Lebedych on Unsplash