Bebeğim büyürken ben düşünüyorum-4

Allah’ın İnşirah Suresinin art arda gelen iki ayetinde aynı şeye vurgu yapması hep dikkatimi çekmiştir: “Her zorlukla beraber kolaylık vardır.” Anne olmadan önceki hayatımda da bu ayeti sıkça tefekkür ederdim. Dünya hayatının sonsuz bir kolaylık mekanı olmadığını, hep zorluklar ile kolaylıkların bir arada olduğu ilk gençlik yıllarımda anlamıştım. Benim için ağır bir imtihanla karşılaştığımda; Allah’ın bu kadar zorluğun yanında kolaylık da yaratmış olması gerektiğine sığınır ve hayatımda kolaylıklar arardım. Çünkü ayette de geçtiği şekliyle bu, Allah’ın bir vaadiydi. Zorluk var ise kolaylık, hem de pek çok kolaylık da beraberinde mutlaka vardı. 

Benim için hâlâ yeni olan bebekli hayatımda Allah’ın yarattığı bu kolaylık-zorluk dengesine hayret ediyorum ve bu denge artık benim için Allah’ın varlığının delillerinden birisi oluyor. Annelikle beraber bu dengeye olan imanım ve güvenim artık çok daha fazla. Bebeğime saliha bir anne olmaya gayret ettiğim aksiyonlu günlerde zorluklar beni bunalttığında Allah’ın vaadi olan kolaylık ne zaman gelecek diye hemen beklemeye ve o kolaylığı aramaya başlıyorum. Bunu alışkanlık haline de getirmeye gayret ediyorum. Mesela sayısız kere uyandığım bir gecenin sabahında hayatı, anneliği sorgularken ve bebeğim bana o kadar da şirin gözükmezken zorluk hissinin kalıcı olmadığını Allah’ın beni kolaylıkla teselli edeceğine dair inancımı ve umudumu içimde büyütüyorum. Buna inanınca ve biraz sabredince gerçekten de yaşadığım ânda Allah bana bir ferahlık imkanı sunuyor. Bu ferahlık imkanını değerlendirmek için ise geleceği veya imtihanın bütününü düşünmeden sadece yaşadığım âna bakmaya gayret ediyorum. Mesela bebeğimin saatlerce gaz sancısından ağladığı ve uyumadığı bir zamandan sonra uyuduğu bir saate Allah öyle bir bereket veriyor ki ben dinleniyorum ve tazeleniyorum. Bu sayede tekrar saliha bir anne olmak için umudum artıyor ve bebeğim yine hiç olmadığı kadar bana şirin gözüküyor. Geleceği düşündüğümde belki bebeğimin gaz sancıları tamamen bitmemiş oluyor ama ben yaşadığım ânı razı ve mutmain bir şekilde geçirmenin yolunu aramış oluyorum. 

Anne olmadan önce de hayat çok inişli ve çıkışlıydı. Hayatı böyle kabul etmiştim. Anne olduktan sonra ise değil hayatın, sadece bir günün bile bu kadar inişli çıkışlı olmasına alışmam biraz zaman aldı. Sonra hayattaki kolaylık ve zorluk dengesi formülünü hatırlattı Allah bana. Şu anda bir zorluğun ağırlığı içimi kapladığında, o zorluğa teslim olmadan hemen Allah’ın göndereceği kolaylığı bekliyorum. Ve Allah mutlaka o kolaylığı gönderiyor. Bazen o kolaylığı göremediğimde de benim görüşümde bir sıkıntı olduğunu da biliyorum. Çünkü Allah’ın vaadi hak: “Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır.” (İnşirah, 5-6)

Zeynep